ابن حمادبن اسحاق، قاضی حران و اعمال آن، وی کتابی سریانی یافت که در آن امر مذاهب و صلوات حرنانیان و کلدانیان یعنی صابئه در آن بود، پس به مردی که سریانی نیک میدانست داد تا ترجمه کرد و آن مفصل ترین کتب است در این موضوع، (ابن الندیم)
ابن حمادبن اسحاق، قاضی حران و اعمال آن، وی کتابی سریانی یافت که در آن امر مذاهب و صلوات حرنانیان و کلدانیان یعنی صابئه در آن بود، پس به مردی که سریانی نیک میدانست داد تا ترجمه کرد و آن مفصل ترین کتب است در این موضوع، (ابن الندیم)
ابن زیاد، از فضلائی است که مورد احترام الواثق باﷲ خلیفۀ عباسی بود، سیوطی از قول احمد بن حمدون نقل کرده است که هارون بن زیاد به مجلس الواثق باﷲ وارد شد، واثق در اکرام و بزرگداشت وی مبالغه کرد، یکی پرسید: یا امیرالمؤمنین ! کیست اینکه بدین گونه مورد احترام توست ؟ جواب داد: این اول کسی است که زبان مرا به ذکر خداوند بازکرد و مرا به رحمت او نزدیک گردانید، (تاریخ الخلفاء ص 228)
ابن زیاد، از فضلائی است که مورد احترام الواثق باﷲ خلیفۀ عباسی بود، سیوطی از قول احمد بن حمدون نقل کرده است که هارون بن زیاد به مجلس الواثق باﷲ وارد شد، واثق در اکرام و بزرگداشت وی مبالغه کرد، یکی پرسید: یا امیرالمؤمنین ! کیست اینکه بدین گونه مورد احترام توست ؟ جواب داد: این اول کسی است که زبان مرا به ذکر خداوند بازکرد و مرا به رحمت او نزدیک گردانید، (تاریخ الخلفاء ص 228)